Baaba Maal geeft concert voor dove kinderen voor 20.000 bezoekers
Vorig jaar hadden we een enigszins overmoedig plan om Baaba Maal, de internationaal beroemde Senegalese zanger (Peulh), die optreedt in Europa en Amerika, uit te nodigen voor een optreden in ons dorpje in Mauritanië met nog geen 500 inwoners. Iedere Peulh in Senegal en Mauritanië en allen die verspreid over de wereld wonen, houden van zijn muziek, zijn teksten en zijn betrokkenheid bij zijn bevolkingsgroep. Hij zingt in de taal van de Peulh (Halpular), zodat ieder zijn teksten kan begrijpen en van zijn muziek kan genieten tot in de kleinste afgelegen dorpjes.
Het dorp komt in actie
Dit jaar, deze maand, op 12 en 13 januari 2019, is hij gekomen. Zijn complete band, beveiliging en alle instrumenten, boxen en lampen moesten in kleine bootjes de rivier over. We konden toen niet bedenken wat een enorme klus dat zou worden. Er moest elektriciteit komen. Hij moest tevreden zijn om bij ons in het logeerkamertje te slapen, zonder lastiggevallen te worden door horden enthousiaste Peulh. Er moesten lakens en handdoeken komen, een kussen en kussensloop. Cola zero en zoetjes, gegrilde vis of kip, sla, tomaten en komkommer voor Baaba Maal. En 70 dunne matrasjes, matten om op te zitten. Klamboes en bekers, emmers water om te wassen voor de dove kinderen en jongeren. Gewone dingen, maar voor dit dorp…
De gasten stroomden toe en het dorp kreeg 400 mensen om te laten logeren, drinken en eten. Ook kwamen er huizen beschikbaar (de huidige bewoners sliepen op het dak) voor de 75 dove kinderen. Wat een genot dat wij hier dankzij Silent Work beschikken over veilig drinkwater, zodat het dure flessenwater niet tot de uitgaven behoorden!
De geschiedzangers
De 11e januari kwamen de Griots, een vrouwelijke groep geschiedzangers, naar ons dorp. Traditionele zang met prachtige sterke teksten en klanken. Ze zongen pal voor onze deur, een kleine aanvulling (over mij) op de geschiedenis van de familie en de Peulh. Indrukwekkend en ontroerend, en vooral een grote eer dat ik daar als blanke, maar vooral als 20 jaar verbondene aan de gemeenschap, deel van uit mag maken. Ze bleven in ons dorp tot na het optreden.
Baaba Maal arriveert
Baaba Maal kwam met kleine versierde bootjes uit de omliggende dorpen de rivier over en kwam aan wal. De mensen hadden van het centrum van ons dorp naar de rivier een haag gevormd, die zich uitstrekte naar beide kanten langs de rivier. Zover je kon kijken stonden links en rechtst langs de rivier dikke rijen belangstellenden. Onder luid gejuich werd hij ontvangen en naar ons bescheiden huisje gebracht om de tijd dat hij in ons dorp was bij ons te logeren.
Dove kinderen doen mee met het concert
Om middernacht begon het concert, er waren voorafgaande optredens van lokale zangers en sprekers. 70 kinderen en jongeren van de scholen voor doven (van Silent Work) uit Nouakchott, Luxeba , Kaedi, Nouadibou en Peté en Galoya, hadden een ereplaatsje vooraan. De leerlingen van het atelier van Maison des Sourds hadden voor alle meisjes lichtblauwe traditionele jurken met onderrok gemaakt, en voor de jongens donkerblauwe traditionele pakken. Zo waren de dove kinderen en jongeren voor iedereen duidelijk zichtbaar.
Wij wilden met dit festival met hulp van Baaba Maal bereiken dat Mauritanië op een andere manier naar dove kinderen en jongeren gaat kijken. Dat men ziet en beseft dat dove mensen alles kunnen behalve horen, en dus dezelfde rechten moeten krijgen als horenden. Dat onderwijs en opleiding voor hen van groot belang is.
Door hun deelname tijdens het optreden van Baaba Maal met een ‘Welkom’ voor iedereen in gebarentaal, een theaterstuk, een play back rap, en een heus optreden van acht meisjes en twee jongens als voorgronddansers tijdens een song van Baab Maal, werd duidelijk dat dove jongeren volwaardig deel kunnen nemen aan het sociale leven.
Daarnaast werd een tuinset, gemaakt door de leerlingen van de meubelmakersopleiding van Maison des Sourds, en een schilderij, gemaakt door de dove leerkracht van de kunstenaarsopleiding, aan Baaba Maal aangeboden.
Heel West-Afrika ziet dat dove kinderen alles kunnen behalve horen
Je hoorde overal om ons heen de mensen met verbazing spreken over de prestaties van deze dove jongeren. Men durfde niet te geloven dat zij doof zijn. De twee concerten en alle optredens en interviews zijn door TV en radio in Mauritanië en Senegal uitgezonden. Maar ook in andere Afrikaanse landen als Mali, Burkina Faso, Gabon, Ivoorkust etc. is er aandacht aan besteed. En tot vandaag horen wij ook berichten uit België en Frankrijk via internet, met reacties op dit enorme succesvolle festival in ons piepkleine dorp.
Nog meer aandacht van journalisten voor werk Silent Work
Zoals dat volgens traditie gebruikelijk is, werd als dank door de notabelen van dit dorp en omgeving een diner georganiseerd, waar Baaba Maal en ook wij hebben aangezeten.
Daar werd nogmaals in het bijzijn van radio en internet verteld over de vele projecten die Silent Work heeft gerealiseerd in deze regio, in Mauritanië en ver daarbuiten. Met trots werd nadrukkelijk vermeld, dat het allemaal begonnen is door ‘Eliman’ Demba Abou Ba, geboren in dit dorpje, en zijn vrouw Woodi van ver overzee.
Een betere manier om zoveel mogelijk mensen te bereiken, om hen te vertellen dat ze hun dove kind naar school moeten sturen, is er niet. We hopen dat ook de overheid deze geluiden te horen krijgt en gaat beseffen dat ook deze kinderen recht hebben op onderwijs, zodat zij niet langer afhankelijk zijn van hun omgeving, maar als volwaardige mensen zelfstandig in hun eigen onderhoud kunnen voorzien. Zij worden daardoor uit hun isolement bevrijd en kunnen tot gelukkige mensen opgroeien!
We kunnen terugkijken op een enorm succes met 20.000 bezoekers over drie dagen. Het was spannend of het allemaal zou lukken maar dankzij alle hulp van de dorpsbewoners en daarbuiten is het een geslaagd feest geweest.
Op 15 januari vertrok Baaba Maal per bootje terug naar Senegal, met de belofte de dove kinderen en jongeren van Senegal en Mauritanië niet te vergeten.