reisverslag: nog meer narigheid maar ook veel moois!

We trekken voor vier, vijf dagen de brousse in met onze
sterke splinternieuwe Toyota. Ruim 500 km, maar daar
draait hij zijn wielen niet voor om. We hebben goede
dagen en doen goede zaken.
We praten over de school die de overheid (met onze hulp)
gestart is. Wij kwamen hier 20 jaar geleden voor het eerst.
Geen water, geen licht, geen gezondheidszorg, geen
school. De put is geslagen en de zon, maan en sterren
zorgen voor verlichting. Er is landbouw en veeteelt. Twee
keer per maand komt er een mobiele dokter.
En ja… er is in april dit jaar een schooltje gebouwd. Een
leerkracht is aangesteld en er zijn schooltassen uitgedeeld.Het zijn nog lege tassen, maar dat komt goed, want wij zijn er nu om ze te vullen. Na een gesprek met onze vrienden van de dorpen ontdekken we waarom de kinderen, met name de meisjes, niet naar school gaan. Zij hebben geen kleren en blote of half blote kinderen worden niet toegelaten. De dorpshoofden hebben er geen problemen mee, de kinderen blijven gewoon thuis; er is nooit een school geweest en ze hebben het nooit gemist. Maar de jonge moeders van de kinderen willen wel graag dat hun dochters naar school gaan. lees meer